-
1 τσακίζω
1. μετ.1) ломать; разбивать;τσακίζω τό γυαλί — разбить стекло;
2) складывать, сгибать;3) сломить, согнуть (кого-л.); με τσάκισαν οι αρρώστιες меня сломила болезнь; 4) бить, лупить (разг);θα σε τσακίσω στο ξύλο — я тебе задам трёпку;
5) раздавить, разгромить (врага);2. αμετ. 1) спадать, уменьшаться; идти на убыль; утихать; ο αέρας τσάκισε ветер стих; τό κρύο τσάκισε мороз ослабел; 2) перен. быть сломленным, согнуться; τσάκισε από τα γηρατειά старость его согнула; 3) перен. сокрушаться; τσάκισε η καρδιά μου я был очень огорчён;1) — ушибаться, разбиваться;τσακίζομαι
2) ломаться, кривляться;3) перен. стараться изо всех сил, расшибаться в лепёшку, лезть из кожи вон -
2 τσακίζω
[цакизо] ρ. (μτβ.) ломать, разламывать, разбивать, бить, лупить, (αμτβ.) чувствовать себя разбитым,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > τσακίζω
-
3 τσακίζω
[цакизо] ρ (μτβ) ломать, разламывать, разбивать, бить, лупить, (αμτβ) чувствовать себя разбитым. -
4 τσακίζω
bouleverser -
5 надламывать
надламыватьнесов1. σπάνω, σπάζω, τσακίζω λίγο, μισοσπάζω, μισοτσακίζατ2. перен καταστρέφω, τσακίζω, σακατεύω:\надламывать здоровье καταστρέφω (или τσακίζω) τήν ὑγεία μου. -
6 разбивать
разбиватьнесов1. σπάνω, σπάζω, συντρίβω/ κομματιάζω (дробить):\разбивать вдребезги κάνω θρύψαλα, θρυμματίζω· \разбивать голову σπάζω τό κεφάλι·2. перен συντρίβω, τσακίζω, καταστρέφω:\разбивать чье-л. счастье καταστρέφω τήν εὐτυχία κάποιου· \разбивать надежды γκρεμίζω τίς ἐλπίδες·3. (побеждать) τσακίζω, κατατροπώνω:\разбивать на голову врага τσακίζω (или κατατροπώνω) τόν ἐχθρό·4. (опровергать) ἀναιρώ, ἀνατρέπω:\разбивать доводы противника ἀνατρέπω τά ἐπιχειρήματα τοῦ ἀντιπάλου·5. (разделять) χωρίζω/ ἀναλύω (расчленять):\разбивать на слоги χωρίζω σέ συλλαβές·6. (лагерь и т. ἡ.) στήνω:\разбивать палатку στήνω σκηνή·7. (размечать, распланировывать) χαράζω, σχεδιάζω:\разбивать аллею χαράζω δενδροστοιχία[ν]· \разбивать по́ле на участки χωρίζω τό χωράφι σέ τμήματα· ◊ \разбивать в пух и прах κάνω σκόνη· быть разбитым параличом παθαίνω παράλυση. -
7 расколотить
-лочу, -лотишь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. расколоченный, βρ: -чен, -а, -о, - ρ.σ.μ.1. σπάζω, θραύω, τσακίζω•расколотить ящик σπάζω το κιβώτιο•
расколотить камень σπάζω την πέτρα•
расколотить тарелку σπάζω το πιάτο.
|| πλατύνω με σφυρηλάτηση.2. χτυπώ δυνατά•он -ил лоб αυτός χτύπησε δυνατά στο μέτωπο.
3. μτφ. (απλ.) συντρίβω, τσακίζω•расколотить неприятеля τσακίζω τον εχθρό.
1. σπάζω, θραύομαι• τσακίζομαι.2. απλώνω, τεντώνω, ευρύνομαι•сапоги -лись οι μπότες άνοιξαν.
-
8 загнуть
-
9 ломать
-
10 разбить
разбить 1) τσακίζω, σπάνω 2) лерен. συντρίβω; νικώ (победить) \разбиться τσακίζομαι, τραυματίζομαι· \разбиться насмерть χτυπώ θανάσιμα* * *1) τσακίζω, σπάνω2) перен. συντρίβω; νικώ ( победить) -
11 изматывать
изматыватьнесов разг ἐξαντλώ, καταπονώ, τσακίζω:\изматывать нервы τσακίζω τά νεύρα· \изматывать свои́ силы ἐξαντλώ τίς δυνάμεις μου. -
12 раздавить
раздавитьсов1. ζουπώ, ζουλώ, λυώ-νω/ πατώ (ногой)·2. перен τσακίζω, συντρίβω:\раздавить противника τσακίζω τόν ἐχθρό[ν], συντρίβω τόν ἐχθρό[ν]. -
13 размозжить
размозжитьсов разг τσακίζω (μκτ). πολτοποιώ:\размозжить голову τσακίζω τό κεφάλι. -
14 ломать
ρ.δ. μ., παθ. μτχ. παρλθ. χρ. ломанный, βρ: -ман, -а, -оρ.δ. μ.1. σπάζω, τσακίζω, θραύω θλω•ломать камни σπάζω πέτρες•
ветер ломает деревья ο άνεμος σπάζει τα δέντρα.
|| κατεδαφίζω, γκρεμίζω•ломать старый дом γκρεμίζω το παλαιό σπίτι, αχρηστεύω, χαλνώ•
ломать игрушки σπάζω τα παιγνίδια.
2. (απλ.) σακατεύω, τσακίζω.3. συντρίβω, θρυμματίζω•-каменную соль θρυμματίζω το ορυκτό αλάτι.
4. μτφ. αποβάλλω, απορρίπτω, δεν παραδέχομαι•ломать старые обычаи αποβάλλω τις παλαιές συνήθειες.
|| αλλάζω, μεταβάλλω απότομα•ломать характер αλλάζω απότομα το χαρακτήρα•
ломать мысли у людей αλλάζω τις σκέψεις των ανθρώπων.
|| καταστρέφω, χαλνώ• χειροτερεύω•ломать карьеру χαλνώ την καριέρα•
он нашу жизнь -ет αυτός μας χειροτερεύει τη ζωή μας.
5. μτφ. (για ομιλία, γλώσσα) κακοπροφέρω, μιλώ άσχημα, σκοτώνω.6. (για ασθένειες) κόβω, σφάζω, πονώ•меня всего -ет με σφάζει όλο το κορμί•
-ет, должно быть, изменится погода πονώ, θα έχομε αλλαγή του «αιρού.
7. (απλ.) ζεθεώνομαι στη δουλειά, καταπονούμαι.εκφρ.- голову над чем – σπάζω (βασανίζω) το κεφάλι μου για κάτι•ломать горб ή спину – ξεπατώνω στη δουλειά•ломать копья – συζητώ ζωηρά, έντονα, υποστηρίζω εκίρονα•ломать руки ή пальцы – στηθοκοπιέμαι, στηθοχτυπιέμαι, στηθοδέρνομαι•ломать ряды ή строй – χαλνώ (παραβιάζω) τη γραμμή, τη σειρά•ломать шапку перед кем – υποκλίνομαι, χαμερπώς.1. σπάζω, θραύομαι, κλπ. ρ. ενεργ. φ. лёд -ется ο πάγος σπάζει.2. αλλάζω•голос -ется η φωνή αλλάζει.
3. καπριτσώνω, πεισματώνω. || κάνω καμώματα, νάζια, ακκίζομαι. -
15 изгибание
Русско-греческий словарь научных и технических терминов > изгибание
-
16 голова
голов||аж1. прям., перен ἡ κεφαλή, τό κεφάλι:с непокрытой \головаой ἀσκεπής, ξεσκούφωτος· светлая \голова перен φωτεινός νοῦς, (ρωτεινό μυαλό· пустая \голова ὁ κουφιοκέφαλος, ὁ κουφιοκεφαλάκης· горячая \голова перен ὁ θερμόαιμος' с ясной \головао́й νηφάλια, μέ καθαρό μυαλό· кивать \головао́й κατανεύω·2. (единица счета скота) τό κεφάλί3. (руководитель, начальник) ὁ ἐπί κεφαλής, ἡ κεφαλή, ὁ ἀρχηγός:городской \голова ист. ὁ δήμαρχος, ὁ πρόεδρος τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου· ◊ \голова сахару ἕνα κεφάλι ζάχαρη· \голова идет кру́гом τά χάνω, σαστίζω· у него закружилась \голова ζαλίστηκε· у нее закружилась \голова от успеха ἀπό τήν ἐπιτυχία πήραν τά μυαλά της ἀέρα· с \головаы́ до ног ἀπό τήν κορυφή ὡς τά νύχια· валить с больной \головаы на здоровую φορτώνω τά σφάλματα μου σέ ἄλλον в первую голову πρίν ἀπ' ὅλα, πρώτιστα· мне пришло в голову μοῦ ήρθε στό μυαλό, μοῦ κατέβηκε· вбить (или забрать) себе в голову βάζω στό κεφάλι μου, βάζω στό νοῦ μου· выкинуть из \головаы βγάζω ἀπ'τό νοῦ μου· разбить на голову συντρίβω ὁλοκληρωτικά, τσακίζω κατακέφαλα· терять голову χάνω τά λογικά μου· ломать голову над чем-л. σπάνω τό κεφάλι μου νά· вскружить голову кому́-л. ξεμυαλίζω κάποιον· морочить кому́-л. голову ζαλίζω, σκοτίζω, τσατίζω κάποιον забивать кому́-л. голову φουσκώνω τά μυαλά κάποιού намылить кому́-л. го́лоиу βάζω γερή κατσάδα σέ κάποιον голову даю на отсечение что... κόβω τό κεφάλι μου πώς...· повесить голову χάνω τό θάρρος μου· сложить голову σκοτώνομαι στή μάχη, δίνω τή ζωή μου· на свою голову στήν καμπούρα μου, ἀπάνω μου1 сломя голову πολύ γρήγορα· очертя голову μέσ' τά ὅλα, ριψοκινδυνεύοντας τά πάντα· иметь голову на плечах εἶμαι στά λογικά μου, εἶμαι στά καλά μου· вино́ ударило ему́ в голову τό κρασί τον χτύπησε στό κεφάλι· как снег на голову (появиться, свалиться) ἐξαφνα, ξαφνικά, ἀναπάντεχα· снявши голову по волосам не плачут погов. ὁ βρεγμένος τή βροχή δέν τή φοβάται· окунуться (или уйти) с \головао́й во что́-л. ρίχνομαι μέ τά μούτρα· быть \головао́й выше кого́-л. στέκομαι ἕνα κεφάλι πιό ψηλά ἀπό κάποιον ручаться \головао́й ἐγγυώμαι προσωπικά, βάζω τό κεφάλι μου· отвечать \головао́й εἶμαι ὑπεύθυνος μέ τή ζωή μου· поплатиться \головаой πληρώνω μέ τή ζωή μου,· πληρώνω μέ τό κεφάλι μου· рисковать \головао́й παίζω τό κεφάλι μου, ριψοκινδυνεύω τή ζωή μου· выдать себя с \головао́й ξεσκεπάζομαι, ἀποκαλύπτομαι· биться \головао́й о стен(к)у χτυπιέμαι, χτυπῶ τό κεφάλι μου στον τοίχο· в \головаах στό προσκέφαλο· сколько голов, столько умо́в погов. ὁ καθένας μέ τό χαβᾶ του. -
17 громить
громитьнесов1. διαρρηγνύω, σπάζω, κάνω διάρρηξη, λεηλατώ·2. перен (обличать, бранить) κατακεραυνώνω·3. (врага) τσακίζω, συντρίβω, κατατροπώνω. -
18 дуга
дуг||аж1. τό τόξο[ν]:брови \дугао́й τά γαϊτανόφρυδα·2. (в упряжи) ἡ ζεύγλα, ἡ ζεύγλη·3. тех. τό τόξο[ν]·4. архит. ἡ ἀψίδα [-ίς]· ◊ Вольтова \дуга физ. τό Βολταϊκό[ν] τόξο[ν]· согнуть в \дугау́ τσακίζω, ἀναγκάζω κάποιον νά λυγίσει. -
19 изводить
изводи́||тьнесов разг1. (тратить) ©ξοδεύω, σπαταλώ:\изводить деньги на что́-л. ξοδεύω λεπτά γιά κάτι·2. (мучить, терзать) ἐξαντλώ, τσακίζω / παιδεύω, σταυρώνω, πιλατεύω (раздражать):болезнь меня изводит μέ τσακίζει ἡ ἀρρώστια· \изводить кого́-л. насмешками πιλατεύω κάποιον μέ τήν κοροϊδία· \изводить всех своими капризами παιδεύω ὀλους μέ τά καπρίτσια μου. -
20 иссушать
иссушатьнесов, иссушить сов1. ξεραίνω, ἀποξηραίνω·2. перен (изнурять) τσακίζω.
См. также в других словарях:
τσακίζω — και τσακάω τσάκισα, τσακίστηκα, τσακισμένος 1. μτβ., συντρίβω, σπάζω: Τσάκισε τα ξύλα. 2. συμπτύσσω, διπλώνω: Τσακίζω το χαρτί στα τέσσερα. 3. μτφ., εξασθενώ, εξαντλώ, καταβάλλω: Τον τσάκισαν οι στενοχώριες. 4. αμτβ., εξαντλούμαι καταβάλλομαι:… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τσακίζω — τσακίζω, τσάκισα βλ. πίν. 33 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
τσακίζω — και τζακίζω και τσακάω Ν 1. σπάζω, θραύω, κομματιάζω («τσάκισα το βάζο») 2. διπλώνω («τσάκισε το χαρτί στα τρία») 3. (αμτβ.) (για άνεμο ή ψύχος) καταπαύω, κοπάζω 4. μτφ. α) καταπονώ, καταβάλλω, εξαντλώ («τὸν τσάκισαν τα γηρατειά») β) νικώ,… … Dictionary of Greek
θλω — (Α θλῶ, άω) 1. συντρίβω, σπάζω, τσακίζω νεοελλ. φρ. «τεθλασμένη γραμμή» η γραμμή που σύγκειται από πολλές ευθείες οι οποίες συνδέονται γωνιωδώς και επομένως αποτελείται από ευθεία που θραύεται κατ επανάληψη αρχ. 1. (για φωνή) σχίζω τ αφτιά,… … Dictionary of Greek
θραύω — (ΑΜ θραύω) αποχωρίζω βίαια τα μόρια ενός σκληρού σώματος, σπάζω, συντρίβω, κομματιάζω, τσακίζω αρχ. 1. εξασθενώ, αδυνατίζω, καταβάλλω 2. λυπάμαι για κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός και εκφραστικός τ., τού οποίου το φωνήεν α είναι δυσερμήνευτο.… … Dictionary of Greek
κατατσακίζω — (Μ κατατσακίζω) (επιτ. τ. τού τσακίζω) 1. τσακίζω κάτι σε πολλά μικρά κομμάτια, καταθρυμματίζω, κατασυντρίβω, κατακομματιάζω 2. μτφ. κατακουράζω, καταπονώ, καταβασανίζω («τόν κατατσάκισε η δουλειά») 3. κατανικώ, κατατροπώνω μσν. 1. αθετώ,… … Dictionary of Greek
τσάκισμα — το, Ν [τσακίζω] 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού τσακίζω 2. πτυχή, δίπλα, τσάκιση («τό τσάκισμα τού παντελονιού») 3. καταπόνηση, κατάπτωση 4. (για ψύχος ή άνεμο) μετριασμός ή κατάπαυση 5. επωδός ή μελωδική παρεμβολή σε τραγούδι, αλλ. γύρισμα 6 … Dictionary of Greek
αποθραύω — ἀποθραύω (Α) 1. κόβω, τσακίζω (συνήθως κάτι που προεξέχει) 2. ( ομαι) αποσπώμαι, αποχωρίζομαι από κάτι 3. φρ. «ἀποθραυσθῆναι τῆς εὐκλείας» χάνω την υπόληψη μου … Dictionary of Greek
αποκαυλίζω — ἀποκαυλίζω (Α) [καυλός] 1. αποκόπτω τον βλαστό, το στέλεχος φυτού 2. κόβω κάτι που προεξέχει 3. τσακίζω, θρυμματίζω … Dictionary of Greek
αποκείρω — ἀποκείρω (AM) [κείρω] 1. κουρεύω 2. εκκλ. κουρεύω δόκιμο μοναχό κατά την περιβολή του μοναχικού σχήματος αρχ. 1. κόβω τελείως, κατακόπτω 2. καταστρέφω, τσακίζω … Dictionary of Greek
αποκλάω — (I) ἀποκλάω αττ. (Α) βλ. αποκλαίω. (II) ἀποκλάω (Α) σπάω, τσακίζω … Dictionary of Greek
